Karşısında ben pazardan gelirken poşetlerine yardım eden, onun için markete gidip kapısını açan, dolmuş beklerken onu bekleyeceği yere bırakan birine dönüştüm. Artık alışkanlık haline gelmiştim. Bir fırsat kolluyor, ama bir türlü bulamıyordum. Yine bir gün iş dönüşüydü ve gördüm ki Münevver abla pazardan geliyor. Hemen yanına gidip elindeki poşetlere sarıldım, yardım edeyim diye. Her neyse, onları emdim. Ağzımdan akan tükürüklerle sırılsıklam olmuştu annemin bacakları.